In Maart vlocht ik een nest in elkaar, plastic touwtjes met glittertjes erin, pitriet, takken en gevonden materiaal. Aan het grote nest kwam een klein nestkamertje.
Verbonden met het grote nest. Voor de tienermoeder. Het was niet de bedoeling maar h is het nu eenmaal zo. En als het zo is maken we er maar wat moois van.
In Mei liep ik tijdens de avondvierdaagse langs een drijvend nest. Glanzend zwarte meerkoeten pasten trouw en toegewijd op hun nest. Het zijn vogels maar ze houden niet van vliegen. Moeten ze toch vluchten dan rennen ze liever over het water. Ze migreren bij voorkeur s'nachts, hun genante gefladder uit het zicht.
Het meerkoet kuiken zet zich in zijn kleed af tegen het formele en sobere outfit van zijn ouder. Een leerachtig rood kopje roept visueel om gevoed te worden daaronder een uitbundige kraag van oranje,wit en grijs. Ze zijn een gemakkelijk prooi voor reigers en andere hongerigen. Slechts met geluk overleeft een enkele van het 8 koppige nest. Je zou denken dat onzichtbaarheid en bescheidenheid hem zou dienen. Maar het kuiken laat zich niet door angst beknotten zet een roltoetertje aan zijn snavel en kleed zich voor zijn mogelijk korte leven feestelijk.
Water is een mooi thema ;-)
BeantwoordenVerwijderen