http://www.youtube.com/watch?v=3Pkxk8HyqQo&feature=youtu.be

filmpje over het aansteken van het kunstproject

http://www.youtube.com/watch?v=3Pkxk8HyqQo&feature=youtu.be

Event voor wereldwijs schoon drinkwater!

Het waterliefde project gaat over water, genieten van water, zorg, relaties, weerbarstigheid van het leven.
Tumba benaderde ons om via de werken van waterliefde aandacht te vragen voor schoon drinkwater in alle landen, ook zorg rond moeders en jonge kinderen was toepasselijk geweest. Maar het schoon drinkwater hebben we verder uitgewerkt.
met een aantal jongeren heeft Marjan een fantasievolle waterinstalatie gebouwd die donderdagavond in operatie te zien is. Ook heeft Leo Groendijk een waterzuiveringinstalatie ontwikkeld voor derde wereld landen. Deze zuivert donderdagavond het grachtenwater van leeuwarden en kan geproeft worden!
Op deze website vind je een uitgebreid bericht www.leeuwarden.nl/artikel/2011/schoon-water-drinken-uit-leeuwarder-grachten
waar ook gestemt kan worden.

Ook is de gerepareerde Mamma weer te bewonderen en....verassing; ze heeft een nieuw nestje jongen geworpen!

Tot donderdagavond!

De Mamma is verdwenen!

De lieve 'Mamma' met haar zogende jongen is vorige week verdwenen. Het waterliefde project is een kwetsbaar project. De onderwerpen zijn kwetsbaar (zorgen, liefde, contact). De materialen zijn kwetsbaar, veel textiel en fijne materialen. Dat wilden we ook graag, een bepaald risico lopen, vertrouwen geven, onszelf en de werken niet indekken, ze laten bestaan en artistieke navelstreng doorknippen.
De werken drijven in de grachten en worden niet bewaakt.
Onverlaten hebben vorige week de 'Mamma' losgemaakt van de ankers en meegenomen. Ruim anderhalve week was ze spoorloos. Wij hadden ook geen idee wat je daar dan mee wilt als je zoiets ontvreemd. De leeuwarder stadswachten hebben de 'Mamma' op het droge teruggevonden en ons op de hoogte gebracht. (Bedankt stadswachten!)
Momenteel is ze in het atelier waarin ze langzaam hersteld van haar trauma, ook moeten we enige reparaties uitvoeren en zal ze de laatste week van Augustus weer op haar plekje liggen.

Werk 'It Pompebledenfjild'

Een veld van bladeren, tranen en harten. Symbool van Fryslan. Ze vermengen zich met de leliebladeren die in de grachten groeien.
Het nummer 'Do you believe in love' van Newworldson vormde een belangrijk uitgangspunt voor dit werk.

Werk 'Mamma'

Verderop drijft een tevreden 'Mamma'. Dit dier lijkt op een zeehond, otter of rat maar is het net niet. Om haar heen dartelen haar jongen, die weinig gelijkenis met haar vertonen. Dat mamma de Latijnse naam voor borstweefsel is wordt duidelijk in beeld

Henrike speelt met de grens tussen kunst en knutselen. Mensen beleven plezier aan het maken van handwerk, kinderen knutselen. Het genot van produceren, van het kiezen van kleur en materiaal en verkrijgen van handigheid zijn bevredigende ervaringen. De rondzwemmende kroost van deze 'Mamma' zijn vormloze inktvis-achtige wezens met een zuigend mondje en grote knoopogen. Ze lijken op de sok-poppen die Henrike als kind met haar moeder maakte.

Werk 'Waterlover'

De 'Waterlover' is dol op water. Met rode tuitlippen van genot zwemt de waterlover in een waterflessenbadpak door de grachten.

Werk 'Oh, oh wat een mooie man!'

In de natuur zijn mannen vaakt het mooist. Een pauwachtig dier zwemt rond met twee andere vogels.
Zijn petje vond Marjan op het strand van vlieland. In de staart zijn verschillende soorten textiel gebruikt en blauwe klemmetjes uit het ziekenhuis.
De andere twee vogels zijn minder uitbundig en zwemmen flirterig maar zonder veel resultaat om hem heen.

Werk 'Nest'

Het 'Nest' is gevlochten van takken, pitriet, plastic touwtjes en stokken.
Henrike heeft een liefde voor handwerken en vond een verzameling proef-lappen waarin haak en kantklostechnieken werden geoefend. Verfijnt en zeer arbeidsintensief. Twee van deze werken uit de verzameling liggen als lakentjes in deze nestjes. De vogels zijn gebreid. Aan het grote nest heeft is een kleiner nest gegroeid waar een dochter broed. Vader houdt trouw de boel in de gaten.

Werk 'De Buurvrouwenflat'

Bij de lange pijp drijft 'De Buurvrouwenflat'. Gestapelde dozen vormen het onderkomen van druk loerende, kletsende en producerende types.

Marjan maakte dit werk als reactie op het gevlochten nest, welke zij heel natuurlijk en warm vond. Daartegenover staan deze kille, mechanische plastic dozen die bewoond worden door nieuwsgierige, drukdoende wezens.
Marjan haar man, werkt in het ziekenhuis en verzameld verpakkingsmateriaal voor haar.Deze doosjes zijn koelboxen voor het vervoeren van hartkleppen.

Gespot door Leeuwarder Courant

We zijn gespot door de LC,

Er staat een foto van zwemster met onderschrift ' een blauwe kikker met rode tuutlippen drijft sinds dinsdagmiddag in den Neiuwestadsgracht bij de Duco Matenapijp'.
En in het stukje erbij:
Twee dames in een rubberbootje met aanhangmotor waren gistermiddag druk doende op de gracht van de Nieuwestad. Bij de Duco Martenapijp legde ze een grote blauwe kikker en bij de LAnge Pijp aan de kant van de Waag werd een eenden-of meerkoetennest afgemeerd. Vervolgens werden de kunstwerken vanuit het bootje op de foto gezet. Met dat vaartuigje was trouwens iets geks, daar lagen allemaal straatklinkers in. Keurig gerangschikt. Kennelijk als gewicht. En wie de opvarenden waren? Geen idee nog.

We zullen ze morgen bellen om onszelf te ontmaskeren...

Opening aanstaande vrijdag!

Van harte welkom op de opening van 'Waterliefde'.
De heren van praamvaren Leeuwarden leggen twee mooie pramen voor ons neer, Celesta Dijkstra en stadskunstenaar Marten Winters verzorgen het openingswoord. Theaterburo 'Spoenk' reageert op het werk met een theater-act. Jacco de Boer draait plaatjes vanaf een bootje en Eelkje van 'De Theekamer(.com)' heeft een 'Waterliefde' hapje ontworpen.

Komt allen!

Drijfproef geslaagd!

Deze week hebben we ingepland voor de het controleren van het drijven en stabiel blijven van de werken. Heel spannend dus, want veel van de werken zijn vrij groot daarvan hebben we de drijfkwaliteiten nog niet kunnen testen.
We willen graag dat de werken niet op vlotjes drijven of geforceerd boven water blijven maar net als planten en waterdieren drijven door het materiaal en de constuctie. We hebben verwachting dat het drijft maar op het laatste moment slaat ineens de twijfel toe en veranderd de deadline in een monster.
Gelukkig kan het deadline-monster weer terug waar die vandaan kwam want de werken drijven tot onze vreugde uitstekend!
kijk mee:


of op youtube:

wie bedenkt zoiets?

In Maart vlocht ik een nest in elkaar, plastic touwtjes met glittertjes erin, pitriet, takken en gevonden materiaal. Aan het grote nest kwam een klein nestkamertje.
Verbonden met het grote nest. Voor de tienermoeder. Het was niet de bedoeling maar h is het nu eenmaal zo. En als het zo is maken we er maar wat moois van.

In Mei liep ik tijdens de avondvierdaagse langs een drijvend nest. Glanzend zwarte meerkoeten pasten trouw en toegewijd op hun nest. Het zijn vogels maar ze houden niet van vliegen. Moeten ze toch vluchten dan rennen ze liever over het water. Ze migreren bij voorkeur s'nachts, hun genante gefladder uit het zicht.
Het meerkoet kuiken zet zich in zijn kleed af tegen het formele en sobere outfit van zijn ouder. Een leerachtig rood kopje roept visueel om gevoed te worden daaronder een uitbundige kraag van oranje,wit en grijs. Ze zijn een gemakkelijk prooi voor reigers en andere hongerigen. Slechts met geluk overleeft een enkele van het 8 koppige nest. Je zou denken dat onzichtbaarheid en bescheidenheid hem zou dienen. Maar het kuiken laat zich niet door angst beknotten zet een roltoetertje aan zijn snavel en kleed zich voor zijn mogelijk korte leven feestelijk.

idee geboren

Afgelopen voorjaar werd bij ons het idee geboren iets te laten ontspruiten in het water van de grachten. Heel dichtbij in onze eigen woonplaats. Wij, Marjan Beuker en Henrike Gootjes, kennen elkaar al langer en draaien al een poosje om elkaar heen en dit voelde als het moment samenwerking te zoeken en te kijken of we gezamenlijk in een vruchtbaar kunstenmakers proces konden komen.
Dus we namen de tijd een aantal weken in het atelier te werken, experimenten en thema's te onderzoeken. Hierover wellicht meer in deze blog.

We onderzochten welke materialen blijven drijven, wat spannend blijft in water. De spanning tussen lelijkheid en schoonheid. Tussen verval en groei.

omschrijving van het project

Water heeft in de geschiedenis van Leeuwarden een grote rol gespeeld, in transport, economie, cultuur en vrije tijd. Het is verweven met leven in de stad. Water speelt verder ook een centrale rol in een mensen leven, we bestaan voor ruim 80 procent uit water.
Water zuivert, vervoert, voedt, lest, verstikt, sompt, draagt, sijpelt, lieflijk levensgevend en dodelijk gevaarlijk.
We willen tijdens de zomerperiode aandacht vestigen op het water in de grachten en de ruimte van de grachten gebruiken als expositieruimte. Op een mysterieuze, subtiele manier zijn kunstwerken aanwezig. Gemaakt van zoveel mogelijk hergebruikt materiaal. Vrouwelijk, gehaakt, gebreid, geknoopt, bijeengevoegd. Refererend aan planten, bloemen, kleine bestaande en onbestaande dieren. Die groeien, ontbotten, ontpoppen, bloeien.


Dit project is openbaar en toegankelijk voor publiek, voor inwoners en bezoekers van Leeuwarden. Het vestigt aandacht op het water en de schoonheid ervan en brengt mensen op vrolijke onbedoelde manier in contact met kunst. We maken voor dit tijdelijke werk zoveel mogelijk gebruik van gebruikte materialen en zullen niet ingrijpen op de structuren van de grachten of verkeer belemmeren.
Dit poëtische en speelse werk is positief en aangenaam voor de stad van Leeuwarden.
De grachten worden steeds mooier en schoner, (de blauwe diamant) waarop met plezier in boten en pramen wordt rondgevaren.

Hoewel dit project als autonoom en volwaardig beschouwd en ontwikkeld wordt, hopen we ook dat het aanleiding en opmaat is voor een groter, intensiever project voor de zomer van 2012 waarin we dit project letterlijk willen laten groeien, bloeien en feestelijk vruchtbaar laten woekeren. Henrike Gootjes wil avonden organiseren met diverse groepen vrouwen (met voorkeur groepen die niet per se veel in aanraking komen met kunst) en samen met
hen praten over inspirerende vrouwen en werken aan dit project. Marjan Beuker zou graag andere kunstenaars willen stimuleren om in de zomer van 2012 ook tijdelijke werken te maken in de grachten of met water.

Dit zomerproject moet dus in kwaliteit op zichzelf kunnen staan, maar ook bezwangerd zijn van het project van volgend jaar. Nu vinden er kleine mysterieuze ingrepen plaats en volgend zomer vindt er een explosie van levendigheid plaats door medewerking van al deze vrouwen in de context van dit werk. Het laat vruchtbaarheid, vrouwelijkheid, plezier, creativiteit en kracht zien.

Hoera!

Na een tijd van schetsen en het uitwerken van de prille plannen hebben we bij verschillende partijen gevraagd om financiele steun dit project mogelijk te maken.
Tot onze vreugde weten we sinds een paar dagen dat twee partijen definitief hun steun hebben gegeven! Op een aantal anderen moeten we nog even wachten op een reactie. Daarover moet vanzelfsprekende vergaderd en gedebatteerd worden door verstandige mensen. Ondertussen geeft de toegezegde steun energie en enthousiasme om in het atelier verder te werken aan het project.
Er is een aantal watervogels ontstaan, een van een pauw-achtig soort met een verleidelijke staart en ietwat arrogante blik. Ook een fijn ontluikend meisjes-vogel-dier.

babies

Om het moederdier heen drijven vele baby's.
Ze lijken een beetje op een kikkervis, een spermacel of een inktvis, maar ook op de enkele overgebleven sok waar je op de kleuterschool twee knopen op naait en een handpop van maakt.
Ze lijken niet op hun moeder.
Wel op elkaar.
Ze hebben een zuigend mondje, schele grote ogen;versiert met kleuren, wimpertjes en verleidelijkheid.
Ze hebben(nog) geen ledematen enkel een rug vinnetje en een uitbundige staart.